De eerste indrukken van Londen
De eerste week zit er alweer een heel eind op. Ik stap al bijna blindelings de metro in en in Fulham heb ik de nodige wandelingen gemaakt. Ik heb al gemerkt dat er enorm veel mensen van verschillende afkomsten gebruik maken van het openbaar vervoer. En de auto staat ongebruikt thuis voor de deur.
Ik heb nu ongeveer vier dagen in Londen doorgebracht. Ik ben vooral de eerste twee dagen bezig geweest met het zoeken naar een appartement (ga ik het nu niet over hebben) maar nu ik dat gevonden heb kan ik de stad echt gaan verkennen. Vooral door het op- en neer- rijden met de metro zie je natuurlijk heel veel van een stad. Ik heb iedere dag de metro gepakt vanuit het station vlak bij het hostel naar Fulham, de wijk waar ik dadelijk ga wonen en werken. Maar ik ben ook al snel een kijkje gaan nemen in het winkelcentrum van Canary Wharf, heb de British Library bezocht en heb tussen neus en lippen door even in zo’n rode dubbeldekker gezeten.
Ik kan je zeggen dat per wijk grote verschillen zijn. Zo heb je bij Canary Wharf veel mensen in pak rondlopen die allerlei dure winkels induiken en heb je in de buurten waar ik nu rondhang weer redelijk verschillend publiek. Wat me opvalt is dat de meeste mannen veel aandacht besteden aan hun kleding. Een beetje de Engelse klasse. Ook de meeste vrouwen zijn goed gekleed maar af en toe loopt er iemand bij kleding aanheeft die je alleen in huis aan zou doen. Op straat en in de metro voel je je absoluut veilig alhoewel ik extra oplet op mijn rugzak. Maar ik heb me nog geen moment bekeken gevoeld. Dat is trouwens wel het leuke: doordat je door zou kunnen gaan als Engelsman denken sommige mensen ook dat je Engels bent. De eerste dag, nadat ik mijn spullen had gedumpt in het hostel ben ik op het pleintje bij het metrostation de Metro gaan lezen. Daar werd ik al door twee mensen aangesproken die de weg wilden weten 
Maar waar je ook komt, de mensen zijn niet te beroerd om je de weg te wijzen.
Om je heen hoor je tig verschillende talen. Russisch, Afrikaanse talen, Pakistaans of weet-ik-welke Aziatische talen, noem het maar op. Bekenden onder elkaar hebben geen enkele gene om in hun moedertaal te communiceren. Kijk je in Nederland elkaar al aan als mensen onder elkaar Turks spreken, hier is het normaalste zaak van de wereld.
En de enorme hoeveelheden auto’s die je overal geparkeerd ziet staan. Veel dure merken en op elk moment van de dag. Ik kan niet snappen dat iemand een Porsche koopt om hem vijf dagen in de week voor zijn huis neer te zetten. Als je zo een beetje rondbanjert in een woonwijk zie je voor elk huis wel een auto staan. Midden op de dag terwijl de eigenaar waarschijnlijk met het openbaar vervoer naar het werk is.
Openbaar vervoer wordt dus veel gebruikt. En de betrouwbaarheid is stukken slechter dan in Nederland. Nu wil ik niet zeggen dat een NS zaligmakend is maar als je alleen al voor je metrolijnen een item hebt in het ochtendnieuws is dat veelzeggend. Oftewel: elke dag is er wel iets wat niet functioneerd en moeten reizigers een alternatief vinden. Roy, mijn baas, zei al dat ik niet teveel op de metro moest vertrouwen. Ik heb gelukkig nog geen last ondervonden en reis met mijn 3-dagen-pas nog vrolijk op en neer.